Bevallingsverhaal Joeri

zo eindelijk even tijd om weer een blog te schrijven!

Het begon op 12 oktober toen ik om 10 over 10 op controle moest bij de gynacoloog, ik was aan de beurt en vertelde hem dat ik de baby al 2 dagen wat minder voelde.

het voelde anders, hij was niet zo als normaal. normaal was hij veel wilder en nu een stuk rustiger, ik had ook niet goed geslapen en dus al met al ging het niet geweldig op dat moment.

toen moest ik toch maar even heen voor een ctg voor de zekerheid, dus ik naar boven waar ik direct terecht kon voor de ctg, na een dik half uur / 3 kwartier er aan te hebben gelegen moest ik me weer melden bij de gyn. zijn hartslag was verhoogd en steeds tegen de 160 en erboven!

we hebben afgesproken om tegen 3 uur weer te komen en dan nog een ctg te doen. dit omdat het ook een moment opname kon zijn en de baby drukker was omdat ik gespannen was. dus even naar mijn moeder geweest (die woont vlak bij het ziekenhuis, ik woon een stuk verder en anders moest ik steeds heen en weer rijden)

dus om 3 uur me weer gemeld voor de ctg, en daar kwam weer uit : hartslag van min 160! toen kwam de de gyn naar boven en die zei: ga je man maar bellen en kleed je direct maar uit want we gaan m NU halen. er is nu een ok vrij. dus mijn man gebeld (die hoefde niet mee, want was ja alleen controle ;-p ) die is in de auto gesprongen en ik werd op een bed gelegd, operatieschort aan en naar de ok gesjeed! daar aangekomen, kreeg ik direct de ruggeprik en infuus en kathether.

toen hun zo ver waren, kwam mijn man ook binnengestormd, die kwam om 16.10 het ziekenhuis binnen en toen direct in de kleren gehezen en naar me toegebracht, wat was ik blij om hem te zien. ze konden nu direct beginnen en om 16.20 is Joeri geboren.

een prachtig mooi jongetje !!

toen zagen ze ook wat er aan de hand, hij had de navelstreng om zijn nek! en had t daar benauwd van. hij moest nog wel even in de couvese en an de monitor (3 week te vroeg en hij had t nog wat benauwd, vruchtwater in de longen)

gelukkig verder alles goed en mochten we na 5 dagen ziekenhuis lekker met z'n allen naar huis!!

nu lekker thuis aan t genieten van ons tweede wondertje!!!

want het is en blijft toch wel een wonder!